എന്തുകൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു ലൈന്‍ ഇല്ല... ഞാന്‍ പലതവണ ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു ഉത്തരം കിട്ടാത്ത സംഗതി ആണ് ഇത്... കാണാന്‍ കൊളളാവുന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമേ പെണ്ണ് കിട്ടൂ എങ്കില്‍ എങ്ങനെ ഷെനിലിനു കിട്ടി, എങ്ങനെ വിവേകിന് കിട്ടി, എന്തിനേറെ മുനീസിനു പോലും...
പത്തിരുപത് കൊല്ലം സ്ക്കൂളിലും കോളേജിലും ആയി നിരങ്ങിയത് എല്ലാം വെറുതെ... കൂടെ നടക്കുന്ന എല്ലാറ്റിനും ഉണ്ടായിരുന്നു... ഇനിക്ക്‌ മാത്രം... ഷെനിലിനു എത്ര ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് പോലും ആര്‍ക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു... കൃഷ്ണന്‍, വരുന്ന ഓരോ എണ്ണത്തേയും ഒഴിവാക്കാന്‍ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടു... അന്‍സാര്‍ കെട്ടുക വരെ ചെയ്തു...[ഇപ്പൊ കുട്ടിയുമായി...]ഷെനില്‍ കുറെ എണ്ണം ഒരുമിച്ച് മാനേജ് ചെയ്തെങ്കില്‍ മുനീസ് ഓരോന്നിനു അപ്പുറം ഓരോന്നായി കണ്സിസ്റ്റെന്‍സി കാണിച്ചു പോന്നു...
ഇതെല്ലം കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു ഒരു ജോലി എങ്ങനേലും ഒപ്പിച്ചാല്‍ ആരേലും നോക്കും എന്ന്... എവടെ... സ്ഥിതി അത് തന്നെ... പോരാത്തതിന് ജോലി സ്ഥലത്ത് വേറെ കുറെ എണ്ണം... ഇനിക്കല്ല അതും മറ്റു പലര്‍ക്കും... ആനന്ദ്, അനൂപ് അങ്ങനെ പലത്... ഈ ആനന്ദിനെ ഒക്കെ ഒന്നു കാണണം... കണ്ടാല്‍ കീശയില്‍ നിന്നും 50 പൈസ അറിയാതെ എടുത്ത് പോകും... അനൂപ് നടക്കുന്നത് കണ്ടാലോ ശരിക്കും ഒരു ഈര്‍ക്കില്‍ ചൂല് പോണ മാതിരി...
ഇതൊക്കെ കേള്‍ക്കുമ്പോ നിങ്ങള് ചോദിക്കും നിനക്ക് ആരെയെങ്കിലും അങ്ങോട്ട് കേറി നോക്കരുതോ എന്ന്... അങ്ങനെ ചോദിച്ച് കൂടുതല്‍ വിഷമിപ്പിക്കരുത്... മൂന്നാം ക്ലാസ്സില്‍ അനുശ്രീ, നാലാം ക്ലാസ്സില്‍ ബബി.P.P, ധിനി... അഞ്ചില്‍ ഭാര്‍ഗവി ടീച്ചര്‍ [സത്യായിട്ടും ടീച്ചറെ കാണാന്‍ നല്ല രസായിരുന്നു... അതോണ്ടാ], ഏഴില്‍ തുഷാര.T.P, വിജിഷ.V.M... എട്ടില്‍ ഐശ്വര്യ, പത്തില്‍ സിനൂജ... പ്ലസ് വണ്‍, ടു നയന, രിനിഷ,അങ്ങനെ കുറെ എണ്ണം... എന്ചിനീയരിങ്ങിലെത് ഇവിടെ പറയുന്നില്ല... അവരില്‍ പലരും ഇത് വായിക്കാന്‍ ചാന്‍സുണ്ട് [ഇനിക്ക്‌ അടുത്ത ആഴ്ചയും നാട്ടില്‍ പോകാനുള്ളതാ...] ഇതെല്ലം ആണ് എന്റെ അങ്ങോട്ടുള്ള എന്തുസിയാസത്തിന്റെ ചരിത്രം...
കൂടെയുള്ള പലരും കെട്ടി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു... ഞാനിനിയും...
എന്തൊരു തോന്ന്യാസം... ശ്രീകാന്തും കെട്ടാന്‍ പോകുന്നു എന്ന്... ഈശ്വരാ....
നമ്മക്കുള്ള ആള്‍ ഏതേലും ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പില്‍ ബസ്സ് കാത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാകും...
അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടേല്‍ ഒന്നു വേഗം വരൂ...
ഇനി ഇല്ലെന്നാണോ?
